Mira

Tot een goede dertig jaar geleden was het een heel waarschijnlijke hypothese: rond andere sterren moeten er ook planeten draaien. Maar sterren staan toch oh zo ver weg en geven bovendien zoveel licht dat het haast onmogelijk leek om rond die verblindende lichtbollen eromheen draaiende planeten ook daadwerkelijk te ontdekken.

Een van de grote problemen waar de mensheid en de hele biosfeer mee te maken heeft is de wereldwijde klimaatopwarming. In de loop van de voorbije decennia kwam men geleidelijk tot betere modellen om iets ingewikkelds als het globale klimaat te begrijpen en op basis van de waarnemingen ook voorspellingen te doen.

Hoe ontstaan dergelijke modellen? Op basis waarvan doet men voorspellende uitspraken? En wat zijn de recente ontwikkelingen op dit vlak?

Als alles volgens plan verloopt wordt in mei van dit jaar de Europese satelliet Proba-3 vanuit India gelanceerd met een Polar Satellite Launch Vehicle, een Indiase raket. Het ESA-project Proba-3 bestaat uit twee onderdelen die naar een langgerekte elliptische baan rond de Aarde getransporteerd worden.

Op zondag 21 april werkt Volkssterrenwacht MIRA mee aan de Erfgoeddag, waarbij er op vele plaatsen in Vlaanderen een verscheidenheid aan activiteiten wordt voorgesteld aan het publiek.

Het thema anno 2024 is Thuis. Daarom gaan we op MIRA op zoek naar de link tussen thuis en sterrenkunde.

Hoe een mooi idee een prachtige realisatie werd: tijdens deze Astroclub ontvangen we Jean-Pierre Grootaerd, bedenker en bezieler van het internationaal geroemde project 'Sterren schitteren voor iedereen'. Het uitgangspunt is om kinderen uit het bijzonder onderwijs en kwetsbare jongeren wereldwijd de kans te geven om met behulp van een eenvoudige telescoop de sterrenhemel te bewonderen.

De sterrenkunde van vandaag is er gekomen via een eeuwenlange traditie, waarbij de beschaving van het oude Egypte ook heel wat belangrijke zaken te bieden had. Over de astronomie van het oude Egypte met daarin aandacht voor L-vormige zonnewijzers, diagonale sterrenklokken en roterende piramiden komt Helen Peeters vanavond bij ons spreken. Zij is wetenschappelijk medewerker aan de KU Leuven, departement Acheologie/Egyptologie en de lezing komt voort uit de intersectie tussen haar professioneel onderzoek en haar interesse in sterrenkunde.

Het lijkt op het eerste gezicht allemaal netjes geordend: de Zon in het midden, de planeten eromheen, de Maan bij de Aarde en de sterren geklasseerd in sterrenbeelden. En dan heb je nog de sterrenstelsels die in grote families bij mekaar zitten.

Dit grote plaatje klopt, maar er zitten een heleboel rare kantjes aan het verhaal, en daar gaan we het vanavond over hebben. De aanwezigen kunnen kiezen uit meerdere onderwerpen, waarvan we er een tiental zullen behandelen:

In de wereld van de sterren gaat het er soms heftig aan toe, gelukkig maar dat wij op Aarde leven in de buurt van een eerder rustig exemplaar dat nog ettelijke miljarden jaren te gaan heeft. Finaal loopt het toch mis met onze Zon, maar dat zijn zorgen voor veel en veel later...

In de wereld van de sterren gaat het er soms heftig aan toe, gelukkig maar dat wij op Aarde leven in de buurt van een eerder rustig exemplaar dat nog ettelijke miljarden jaren te gaan heeft. Finaal loopt het toch mis met onze Zon, maar dat zijn zorgen voor veel en veel later...

Allen die eind jaren 1960 en begin jaren 1970 de Amerikaanse landingen op de Maan hebben meegemaakt, herinneren zich ongetwijfeld de beelden van mensen op de Maan. Het Apollo-programma was een groot succes, zowaar voor de hele mensheid.

Na de vlucht van Apollo 17 was het echter gedaan met de rush naar de Maan. Er vonden nog enkele onbemande projecten plaats, maar die spraken totaal niet tot de verbeelding zoals dat wel het geval was met de expedities van Neil Armstrong en zijn collega's maanreizigers.